We zitten weeral in de sneeuw en kou ! Nu buiten zijn, vooral op de weg, is niet aangenaam, maar we weten dat we straks weer lekker binnen zitten, in de warmte. Helaas kunnen de vogels dat niet, dus alstublieft, denk ook aan hen, en geef ze wat te eten ! 'k Heb er een gedichtje over gemaakt....
Wit, winters wit,
alles is verstard, bevroren.
Enkel een meesje hupt verloren
terwijl een merel op de dakrand zit.
Maar 't is of ze het allemaal weten,
in deze tuin vinden wij eten !
Daar zijn mensen die voor ons zorgen,
daar voelen wij ons "geborgen" !
Heel de tuin is een "restaurant"
Al die vogels zien, is plezant.
En zij danken het ons een zomer lang,
met hun prachtige gezang.
Enny, mooi gedichtje heb je gemaakt. Bij ons in de tuin hangt ook van alles voor de vogeltjes, als wij dan aan tafel zitten, proberen we ze soms te tellen, maar dat lukt niet altijd, ze zijn met zoveel. Het is onze tweede televisie !
BeantwoordenVerwijderenRustgevend om er naar te kijken.
Liefs
Christa
mooi...
BeantwoordenVerwijderen